اطلاعات فیلم »
خلاصه داستان:
حیدر ذبیحی ( پرویز پرستویی ) محافظ پا به سن گذاشته ای است که پس از سالها حفاظت از جان افراد مهم کشور، حالا به حفاظت یک دانشمند هسته ای گمارده شده است اما...
کارگردان :
ابراهیم حاتمی کیا : متولد 1340 در تهران و یکی از شناخته شده ترین فیلمسازان پس از انقلاب اسلامی می باشد. حاتمی کیا سازنده آثار مشهوری از جمله « دیده بان » ، « آژانس شیشه ای » و « مهاجر » بوده که همواره در نظرسنجی ها به عنوان فیلمهای محبوب مردم و منتقدین شناخته شده اند.
نگاه من »
تلاش حاتمی کیا قابل احترام است. مثل همیشه المان هایی که عادت داریم در فیلم هایش ببینیم را میبینیم ...
از سویی قهرمان داستان، ذبیحی ظاهرا به "نشت عقیدتی" متهم است ولی کاملا واضح میشود که نه تنها "نشتی" در وجودش نیست بلکه خیلی هم دقیق میداند چه میکند.
به نظر من این داستان سیاسی ، بهترین مسکن برای سینمای "جامعه زده" ماست که هر فیلمی میبینیم به مسائل اجتماعی میپردازد و این به دردی به درمان تبدیل شده، ظاهرا!!!!
اگر به صحنه های فیلم ریز شویم ... جاهایی مثل "کافی شاپ" همه آنها که رفته اند "خودفروخته" شمرده شدند کـــــــــه از نظر من حقیر هم "خود فروخته" هستند.افرادی که با پول و سرمایه های این نظام و مملکت رشد کردند تا به جایی رسیدند که به قول معروف "رو دست میبردنشون" ، رفتند!
پیچ و مهره قدرت ... شاید در لحظه کمی ثقیل باشد، اما خیلی هم حرف ترسناکی نیست از دختر دانشجویی که ترسیده نامزدش را از دست بدهد! به قول "فراستی" ( حرفت رو بزن ، تیکه ات رو بنداز اما از دهن کسی حرفت رو بزن که اصلا به قیافه اش بخوره اون کلام ) حقیقتا این صحبت از دهن "نامزد مهندس" اصلا آنقدر ارزشمند و سنگین نیست، فکر کنید این صحبت را به صورت درد و دل "حیدر" به "مهندس" میگفت ... "نشت عقاید" با مهر داغ شده بر پیشانی اش میزدیم ...
تکه هایی مانند "حیدر خیبری یـــــا حیدر موتوری" فاصله اعتقادات و فعلی را با ارزش های اصلی اسلام را نشان میدهد، شاید "حیدر" آخرین بازمانده از "حیدر خیبری" ها بود ... انسان بودن "حیدر" ، شکست خودنش ، شهید شدنش در فیلم اتفاق های خوبی بود که باعث میشد حس نکنیم یک قهرمان فیلم های آمریکایی را ایرانی کردیم و میبینیم...
صحنه هایی که در این فیلم استفاده میشد بسیار زیاد و خوب و خوش آبرنگ بودند، اکشن بی دلیل و پرسروصدا نداشتیم که باز هم از کات مثبت فیلم بود. شاید فقط لازم بود تا در مورد "پینت بال" کمی تجدید نظر میشد!
در نهایت خسته نباشید ویژه داره این فیلم عالی ، هم به ایراهیم حاتمی کیا و هم به پرویز پرستویی و صد البته به مریلا زارعی که باز هم خوش درخشید.